Πρωτόκολλο ενδονοσοκομειακής επανασίτησης διαταραχών πρόσληψης τροφής

ΕΝΔΕΙΞΕΙΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ ΣΤΟ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΟ

1. Σοβαρή υποθρεψία (απώλεια βάρους > 25% του μέσου βάρους για το φύλο, το ύψος και την ηλικία)
2. Αφυδάτωση, ηλεκτρολυτικές διαταραχές
3. Καρδιακή δυσλειτουργία (σημαντική βραδυκαρδία, αλλοιώσεις στο ΗΚΓ)
4. Επικείμενο shock (ταχυκαρδία, ορθοστατική υπόταση)
5. Οξεία άρνηση λήψης τροφής
6. Ανεξέλεγκτη πολυφαγία
7. Επείγουσες ψυχιατρικές καταστάσεις (πχ αυτοκτονικός ιδεασμός)
8. Ακατάλληλες περιβαλλοντικές συνθήκες για την αντιμετώπιση της διαταραχής (πχ σοβαρή οικογενειακή δυσλειτουργία)
9. Αποτυχία εξωνοσοκομειακής αντιμετώπισης

Α. Σίτιση με ρινογαστρικό καθετήρα :

1.Ξεκινάμε με 800 θερμίδες την ημέρα, ενώ σε σημαντική καχεξία μπορούμε να ξεκινήσουμε με 10-20 kcal/kg ΒΣ.

2.Δίνεται τυποποιημένη ισοτονική τροφή 1kcal/ml

3.Αύξηση 100-200 kcal κάθε 2-3 ημέρες

4.Παραμένουμε στις 1400kcal ημερησίως έως ότου λειτουργήσει το έντερο

5.Στα αρχικά στάδια ελέγχουμε κάλιο και φώσφορο καθημερινά και χορηγούμε ενδοφλέβια σε περίπτωση χαμηλών επιπέδων

6.Επιθυμητή πρόσληψη βάρους : 0.5-1 kg/ εβδομάδα

7.Η σίτιση με ρινογαστρικό καθετήρα είναι επιθυμητή έως την εξασφάλιση ενός ασφαλούς Δείκτη Μάζας Σώματος, και θα πρέπει να διακόπτεται εγκαίρως, ώστε να μην επαναπαύεται ο/η ασθενής και να θεωρεί ότι δεν έχει την ευθύνη της σίτισής του/της, αλλά και να διευκολυνθεί η σίτιση από το στόμα χωρίς πρόσθετες δυσκολίες από το πεπτικό σύστημα.

8.Τελικός στόχος είναι η σίτιση από το στόμα με τρία γεύματα και δύο μικρότερα ενδιάμεσα σνάκς/ημέρα και μία συνολική ενεργειακή πρόσληψη ανάλογη με αυτή που αντιστοιχεί στο φύλο και την ηλικία για την κάλυψη του βασικού μεταβολισμού, της δραστηριότητας και της ανάπτυξης.

9.Η όλη διαδικασία ενδέχεται να ξεπεράσει σε χρονική διάρκεια τους 3 μήνες.

Β. Σύνδρομο επανασίτισης

Το σύνδρομο επανασίτισης μπορεί να εμφανιστεί σε ασθενείς με σοβαρή υποθρεψία (απώλεια βάρους > 30 % του φυσιολογικού βάρους για το ύψος, το φύλο και την ηλικία), όταν επανασιτιστούν ταχέως. Στην ήπια μορφή παρουσιάζονται οίδημα, ηπατική επιβάρυνση-αύξηση τρανσαμινασών, καθυστέρηση της γαστρικής κένωσης και δυσκοιλιότητα, ενώ στη βαριά μορφή υπάρχει υποφωσφαταιμία λόγω της χρησιμοποίησης του φωσφόρου για ενδοκυττάρια παραγωγή ενέργειας με σοβαρές επιπλοκές (καρδιακή ανεπάρκεια, καταστολή ΚΝΣ, αιμολυτική αναιμία, ραβδομυόλυση), που μπορεί να οδηγήσει ακόμη και στο θάνατο.

Τιμή Φωσφόρου Αίματος 1,5-2,5 θεωρείται μέτρια υποφωσφαταιμία και κάτω του 1,5 βαριά υποφωσφαταιμία. Η διόρθωση γίνεται όταν η τιμή είναι κάτω του 2,5 και η δόση υπολογίζεται από 0,5 εως 2gr ημερησίως ή 0,25 mg ανα κιλό βάρος σώματος.

Σημειώνεται ότι 1grP ισοδυναμεί με 32mmol.

Έγγραφα

protokollo-endonosokomeiakis-epanasitisis-diataraxon-proslipsis-trofis.doc