Διατροφικές Διαταραχές
Σύμφωνα με πρόσφατα βιβλιογραφικά δεδομένα, η επίπτωση της ψυχογενούς ανορεξίας στην εφηβικής ηλικία κυμαίνεται 0.37-1.3%, ωστόσο ενδεχομένως τα ποσοστά να είναι υψηλότερα λόγω του ότι πολλές διατροφικές παρεκκλίσεις εμπίπτουν στην κατηγορία των άτυπων μορφών ή EDNOS (EatingDisordersNotOtherwiseSpecified), που σημαίνει ότι δεν πληρούν όλα τα κριτήρια κατά DSM-IV για ψυχογενή ανορεξία ή βουλιμία. Το 40% των ασθενών με ψυχογενή ανορεξία αφορούν σε ηλικίες 15-19 ετών, και η αναλογία κορίτσια: αγόρια είναι 10: 1. Αν και θεωρείται από την κοινή γνώμη ως «ασθένεια του δυτικού κόσμου, και του χώρου της μόδας», αναφέρονται πολλές περιπτώσεις και σε αναπτυσσόμενες χώρες, της Ασίας και της Αφρικής. Επιδημιολογικά, οι περισσότερες ασθενείς ανήκουν στην λευκή (καυκάσια) φυλή, και προέρχονται από οικογένειες υψηλού κοινωνικο-οικονομικού επιπέδου.
Υπάρχουν τρεις μεγάλες προοπτικές μελέτες που αναφέρουν στοιχεία για την πρόγνωση της νόσου. Η πρώτη, αναφέρει ότι μετά από 6 έτη παρακολούθησης ίαση έχει το 55.4%, αποτυχία θεραπείας στο 26.8%, ενώ η θνητότητα 6.7% από αίτια σχετικά με την νόσο. Αξιοσημείωτο είναι ότι σε ποσοστό 23.9% των ασθενών η αμηνόρροια παραμένει. Σύμφωνα με την δεύτερη, μετά από 21 έτη παρακολούθησης ίαση παρατηρήθηκε στο 50.6%, υποτροπή στο 20.6%, αποτυχία θεραπείας στο 26%, ενώ η θνητότητα από αίτια σχετικά με την πάθηση ήταν 15.6%. Τέλος, η τρίτη προέρχεται από την ομάδα των Fichter και συνεργατών, που παρατήρησαν μετά από 12 έτη παρακολούθησης ποσοστό ίασης 49.4%,ενώ σε 24% των ασθενών παρέμεινε το σύμπτωμα της αμηνόρροιας. Στην ίδια μελέτη, η αναφερόμενη επίπτωση των διατροφικών διαταραχών στον υπό μελέτη πληθυσμό ήταν 18.98% ψυχογενής ανορεξία, 9% ψυχογενής βουλιμία, και 15.7% άτυπες μορφές (EDNOS)Παράγοντες που συμβάλλουν σε καλύτερη πρόγνωση φαίνεται ότι είναι η εφηβική ηλικία, η καλή σχέση γονιού-εφήβου, η μικρή διάρκεια της νόσου, ο περιοριστικός τύπος της ψυχογενούς ανορεξίας συγκριτικά με τον βουλιμικό τύπο της νόσου, και το αρνητικό για διατροφική διαταραχή ατομικό ιστορικό του ασθενούς.
Άρτεμις Κ. Τσίτσικα
Έγγραφα
diatrofikes-diataraxes.docx