Ελεύθερες Ανακοινώσεις (Ε.Α.11 - Ε.Α.15)

Ε.Α.11

e-Health: ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΗΣ ΕΦΑΡΜΟΓΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΡΟΛΗΨΗ ΚΑΙ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΗ ΤΗΣ ΥΠΕΡΒΑΡΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΠΑΧΥΣΑΡΚΙΑΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΠΑΙΔΙΚΗ ΚΑΙ ΕΦΗΒΙΚΗ ΗΛΙΚΙΑ 

Π. Κάσσαρη, Π. Παπαϊωάννου, Α. Μπιλλήρης, Χ. Καρανίκας,Στ. Ελευθερίου, Ε. Θηραίος, Ι. Μανιός, Γ.Χρούσος, Ε.Χαρμανδάρη

Μονάδα Ενδοκρινολογίας, Μεταβολισμού και Διαβήτη, Α’ Παιδιατρική Κλινική Ιατρικής Σχολής Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία», Αθήνα 

Τμήμα Πληροφορικής, ΠανεπιστήμιοΠειραιώς, Πειραιάς

Datamed Systems Integration and Consulting Services, Αθήνα

Ιατρική Εταιρεία Αθηνών, Αθήνα

Τμήμα Επιστήμης Διαιτολογίας-Διατροφής, Σχολή Επιστημών Υγείας & Αγωγής, Χαροκόπειο Πανεπιστήμιο, Αθήνα

Εισαγωγή: Η παχυσαρκία αποτελεί ένα από τα πιο σημαντικά προβλήματα δημόσιας υγείας του 21ου αιώνα. Οι επιπλοκές της παχυσαρκίας είναι πολλές και περιλαμβάνουν ινσουλινοαντοχή, διαβήτη τύπου 2, υπέρταση, υπερλιπιδαιμία και καρδιαγγειακά νοσήματα, και ευθύνονται για ένα σημαντικά υψηλό ποσοστό των δαπανών της δημόσιας υγείας. Στην Ελλάδα το ποσοστό υπέρβαρων και παχύσαρκων παιδιών και εφήβων υπερβαίνει το 30-35%.

Σκοπός: Η ανάπτυξη Ηλεκτρονικής Διαδικτυακής Εφαρμογής (Εθνικό Μητρώο Πρόληψης και Αντιμετώπισης της Υπερβαρότητας και Παχυσαρκίας κατά την Παιδική και Εφηβική Ηλικία) για την καταγραφή των παιδιών και εφήβων πανελλαδικά και για την καθοδήγηση Παιδιάτρων και Γενικών Ιατρών σχετικά με τη διακίνηση ενός υπέρβαρου ή παχύσαρκου παιδιού.

Μέθοδος: Με τη χρήση Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών, προχωρήσαμε στην ανάπτυξη Ηλεκτρονικής Καρτέλας Ασθενούς. Διασφαλίσαμε ασφαλή διαδικτυακή σύνδεση, κρυπτογράφηση των δεδομένων, Άδεια από την Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα και πιστοποίηση των Παιδιάτρων και Γενικών Ιατρών μέσω ΗΔΙΚΑ ΑΕ.

Αποτέλεσμα: Η πρόσβαση γίνεται από την ιστοσελίδα http://app.childhood-obesity.gr/. Ο Φάκελος Ασθενούς περιλαμβάνει τα δημογραφικά στοιχεία, και πληροφορίες σχετικά με το περιγεννητικό, αναμνηστικό και οικογενειακό ιστορικό, τη διατροφή και άσκηση. Σε κάθε κλινική αξιολόγηση συμπληρώνονται οι ανθρωπομετρικές παράμετροι, υπολογίζεται αυτόματα ο Δείκτης Μάζας Σώματος (ΔΜΣ) και η ηλεκτρονική εφαρμογή συμβουλεύει τον Ιατρό για το πώς πρέπει να διακινήσει τον ασθενή με βάση έναν ειδικά σχεδιασμένο Θεραπευτικό Αλγόριθμο, ο οποίος παρέχει συγκεκριμένες, σαφείς και αναλυτικές οδηγίες σχετικά σχετικά με το πώς θα καθοδηγήσει ένα υπέρβαρο ή παχύσαρκο παιδί, καθώς και ένα παιδί με φυσιολογικό ΔΜΣ, πχ: τι θα συμβουλεύσει αρχικά, πότε θα επανεξετάσει τον ασθενή, πώς θα διακινήσει τον ασθενή αν έχει απαντήσει στις παρεμβάσεις και πως αν συνεχίζει η αύξηση του ΔΜΣ, παρά την εφαρμογή των παρεμβάσεων, πότε θα ζητήσει εργαστηριακές εξετάσεις και ποιές θα είναι αυτές, πότε θα παραπέμψει σε Διατροφολόγο, Καθηγητή Φυσικής Αγωγής ή Παιδοψυχολόγο, πότε θα παραπέμψει σε εξειδικευμένο Κέντρο Παχυσαρκίας. Έτσι διασφαλίζεται ένας ενιαίος τρόπος αντιμετώπισης της παχυσαρκίας σε όλη τη χώρα, καθώς και η καθοδήγηση Παιδιάτρων και Γενικών Ιατρών που βρίσκονται μακριά από εξειδικευμένα κέντρα. Πρόσφατη ανάλυση δεδομένων μας από 2.000 περίπου παιδιά και εφήβους έδειξε ότι οι παρεμβάσεις που προτείνονται οδήγησαν σε ελάττωση του ποσοστού παχυσαρκίας κατά 30% και της υπερβαρότητας κατά 35% μέσα σε ένα έτος.

Συμπέρασμα: Τα παραπάνω αποτελέσματα υποδηλώνουν ότι το Έργο αυτό μπορεί να δώσει λύσεις οριστικές και αποτελεσματικές στο πρόβλημα της παχυσαρκίας στη χώρα μας.

Ε.Α.12

ΣΑΛΠΙΓΓΙΤΙΔΑ ΣΕ ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΕΦΗΒΙΚΗΣ ΗΛΙΚΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΕΣ ΕΠΑΦΕΣ

Δ. Δημοπούλου, Κ. Χρέλια, Α. Θεοδωρακόπουλος, Ε. Στέφος, Α. Αττιλάκος

Γ’ Παιδιατρική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών, Π.Γ.Ν «ΑΤΤΙΚΟΝ», Αθήνα

Εισαγωγή:

Ως σαλπιγγίτιδα ορίζουμε την φλεγμονή της σάλπιγγας συνήθως ως αποτέλεσμα σεξουαλικά μεταδιδόμενης λοίμωξης. Εμφανίζεται κυρίως σε νέες γυναίκες με ενεργή σεξουαλική ζωή. Τα υπεύθυνα μικρόβια περιλαμβάνουν τα χλαμύδια, το μυκόπλασμα, τον γονόκοκκο και το ουρεόπλασμα. Σκοπός της μελέτης είναι η παρουσίαση δύο περιστατικών σε έφηβες χωρίς σεξουαλικές επαφές.

Παρουσίαση περιστατικού 1

Κορίτσι 13 ετών χωρίς σεξουαλικές επαφές, προσκομίστηκε λόγω άλγους στον ΔΕ λαγόνιο βόθρο από 24ώρου με συνοδά αυξημένες κολπικές εκκρίσεις, εμπύρετο έως 38,5οC και ναυτία. Ο εργαστηριακός έλεγχος ανέδειξε WBC: 13850κ/μl, CRP: 97mg/l. Η καλλιέργεια κολπικού υγρού ήταν στείρα. Υποβλήθηκε σε απεικονιστικό έλεγχο (U/S και MRI κάτω κοιλίας), που ανέδειξε διάταση της ΔΕ σάλπιγγας διαμέτρου 3,2x1,9εκ. με υδαρές περιεχόμενο επί εδάφους πυοσάλπιγγας. Χορηγήθηκε αντιμικροβιακή αγωγή με ενδοφλέβια κεφοταξίμη και μετρονιδαζόλη, καθώς και από του στόματος αζιθρομυκίνη. Την 10η ημέρα νοσηλείας, εξήλθε με βελτίωση της κλινικής εικόνας και αρνητικοποίηση των δεικτών λοίμωξης, συνεχίζοντας την αγωγή από του στόματος με κεφιξίμη και μετρονιδαζόλη για συνολικά 21 ημέρες.

Παρουσίαση περιστατικού 2

Κορίτσι 15 ετών χωρίς σεξουαλικές επαφές, προσκομίστηκε λόγω άλγους στην οσφύ με επέκταση στον ΔΕ λαγόνιο βόθρο από 24ώρου με συνοδά δυσουρικά ενοχλήματα και εμπύρετο έως 39,2οC. Ο εργαστηριακός έλεγχος ανέδειξε WBC: 12750κ/μl, CRP: 75mg/l. Η καλλιέργεια κολπικού υγρού ανέπτυξε Candidaalbicans. Υποβλήθηκε σε απεικονιστικό έλεγχο (U/S και CT κάτω κοιλίας), που ανέδειξε διάταση της ΔΕ σάλπιγγας διαμέτρου 4,8x1,2εκ. με υδαρές περιεχόμενο και αλλαντοειδούς σχηματισμού ως επί πυοσάλπιγγας. Χορηγήθηκε αντιμικροβιακή αγωγή με ενδοφλέβια κεφοξιτίνη και από του στόματος φλουκοναζόλη. Την 7η ημέρα νοσηλείας, εξήλθε με βελτίωση της κλινικής εικόνας και αρνητικοποίηση των δεικτών λοίμωξης, συνεχίζοντας την αντιμικροβιακή αγωγή από του στόματος με κεφιξίμη και μετρονιδαζόλη για συνολικά 21 ημέρες.

Συμπεράσματα

Σε έφηβη με κοιλιακό άλγος και αυξημένες κολπικές εκκρίσεις ή δυσουρικά ενοχλήματα, η σαλπιγγίτιδα πρέπει να περιλαμβάνεται στην διαφορική διάγνωση, ανεξάρτητα από το αν έχει σεξουαλικές επαφές, με στόχο την έγκαιρη διάγνωση και αντιμετώπιση.

Ε.Α.13

ΕΦΗΒΗ ΜΕ ΑΠΟΠΕΙΡΑ ΑΥΤΟΚΤΟΝΙΑΣ: ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗΣ - ΑΝΑΣΚΟΠΗΣΗ ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑΣ

Π. Παπαποστόλου, Ξ. Λόσεβα, Ε. Παπαμιχαήλ, Β. Βουλτσίδου, Κ. Κώτσης, Σ Γκίνη, Ε.Τσαλαμανιός, Ε. Τσεκούρα

Παιδιατρική Κλινική Γενικό Νοσοκομείο «Ασκληπιείο» Βούλας 

Παιδοψυχιατρική Κλινική Γενικό Νοσοκομείο «Ασκληπιείο» Βούλας

Εισαγωγή

Η απόπειρα αυτοκτονίας δεν είναι συχνό αλλά είναι δυστυχώς υπαρκτό πρόβλημα των εφήβων. Σύμφωνα με τον ΠΟΥ πάνω από 90.000 έφηβοι αυτοκτονούν ετησίως με αυξανόμενη τάση Αποτελεί μία από τις τρεις πρώτες αιτίες θανάτου μαζί με κακοήθειες, ατυχήματα και καρδιοπάθειες. Στις ΗΠΑ συνηθέστεροι τρόποι αυτοκτονίας μεταξύ των αγοριών είναι τα όπλα, η ασφυξία, τα αυτοκινητιστικά ατυχήματα, ενώ μεταξύ κοριτσιών η υπερβολική δόση φαρμάκων και οι αυτοτραυματισμοί. Ο σημαντικός ρόλος των ιατρών στην πρόληψη φαίνεται από το γεγονός ότι οι μισές περιπτώσεις νέων ενηλίκων που αυτοκτόνησαν είχαν επισκεφθεί γιατρό 3 μήνες πριν τον θάνατό τους. 

Σκοπός

Περιγράφουμε περίπτωση απόπειρας αυτοκτονίας έφηβης, η οποία νοσηλεύτηκε στην κλινική μας με σκοπό να ευαισθητοποιήσουμε την παιδιατρική κοινότητα σε ένα πρόβλημα το οποίο αν και έχει αυξημένη συχνότητα στην ομάδα των εφήβων, δεν τυγχάνει ανάλογης προσέγγισης.

Περιστατικό

Έφηβη 14 ετών προσκομίστηκε στις 05:30 πμ με ΕΚΑΒ, συνοδεία της μητέρας της, λόγω αναφερόμενης οικειοθελούς λήψης υπερβολικής δόσης μεφαιναμικού οξέως (9 tab 500mg), και εκδήλωσης γενικευμένων τονικλονικών σπασμών με συνοδό απώλεια ούρων.

Η λήψη του φαρμάκου έγινε στην οικία της στις 21:00 σταδιακά μέχρι τη 01:00 πμ (διάστημα κατά το οποίο βρισκόταν μόνη της ). Το γεγονός αναφέρθηκε στη μητέρα κατά την επιστροφή της, η οποία αρχικά το υποεκτίμησε.

Από το υπόλοιπο ιστορικό αναφέρεται διαζύγιο, συγκρουσιακή σχέση γονέων με έντονους διαπληκτισμούς που επηρεάζουν την έφηβη, πρόσφατη αλλαγή σχολικού πλαισίου, καταθλιπτική συμπτωματολογία από εξαμήνου με απώλεια ενδιαφέροντος , χαμηλή αυτοεκτίμηση, αυτοκαταστροφικές σκέψεις, αυτοτραυματισμοί, δυσκολία στην κοινωνικοποίηση και στη σύναψη σταθερών σχέσεων. Επίσης αναφέρεται την ημέρα του επεισοδίου ρήξη στη σχέση της με το άλλο φύλο.

Αναφέρονταν μη συστηματική παρακολούθηση από παιδοψυχολόγο, η οποία είχε ενημερώσει τους γονείς για την ανάγκη παρέμβασης, αν και εκείνοι το είχαν υποεκτιμήσει..

Από την αντικειμενική εξέταση η έφηβη έφερε εμφανή σημάδια αυτοτραυματισμού σε πήχεις και μηρούς. Είχε αύξηση στην 50η Ε.Θ., εμμηναρχή από την ηλικία των 12 ετών και βρίσκονταν στην 3η μέρα εμμήνου ρύσεως. Είχε φυσιολογικό εργαστηριακό έλεγχο νεφρικής και ηπατικής λειτουργίας και αρνητική τοξικολογική εξέταση ούρων.

Αντιμετωπίστηκε συντηρητικά με ενδοφλέβια χορήγηση υγρών και όλη η οικογένεια ετέθη σε παιδοψυχιατρική παρακολούθηση

Συμπεράσματα - Συζήτηση

Το περιστατικό μας αποτελεί τυπική περίπτωση απόπειρας αυτοκτονίας η οποία είχε δώσει ενδείξεις στο οικογενειακό και ιατρικό περιβάλλον. Είναι αξιοσημείωτο πως μια απόπειρα αυτοκτονίας έχει 15 φορές περισσότερες πιθανότητες να επαναληφθεί Παράγοντες που προδιαθέτουν σε απόπειρα αυτοκτονίας είναι η κατάθλιψη, η σεξουαλική κακοποίηση, βίαιη συμπεριφορά, αύξηση βάρους, κατάχρηση ουσιών. Στην Ελλάδα τα ποσοστά καταγραφής είναι ελλειπή, εντούτοις θεωρείται ότι έχει χαμηλό δείκτη αυτοκτονίας, αποδιδόμενο μεταξύ άλλων στους στενούς οικογενειακούς δεσμούς που όμως δεν υπήρχαν στο περιστατικό μας. Η αλλαγή των κοινωνικοοικονομικών δεδομένων της χώρας τα τελευταία έτη δημιουργεί αυξημένο παράγοντα κινδύνου αυτοκτονιών μεταξύ των εφήβων. Η πρόληψη στηρίζεται στην μείωση των παραγόντων κινδύνου, της κοινωνική απομόνωση, της φτώχειας καθώς και στην προώθηση προστατευτικών παραγόντων όπως φυσική άσκηση, διατροφή. Υποσημειώνεται η σημασία της αναγνώρισης του κινδύνου από τους γονείς και το περιβάλλον με σκοπό να εμποδίσουν τους νέους να φτάσουν σε ένα σημείο στη ζωή τους όπου η αυτοκτονία προβάλλει ως η μόνη επιλογή αντιμετώπισης των προβλημάτων τους.

E.A. 14

ΕΦΗΒΟΣ ΜΕ ΒΑΡΙΑ ΑΚΜΗ ΥΠΟ ΑΓΩΓΗ ΜΕ ΙΣΟΤΡΕΤΙΝΟΙΝΗ ΚΑΙ ΕΙΚΟΝΑ ΣΟΒΑΡΗΣ ΕΜΠΥΡΕΤΗΣ ΟΥΔΕΤΕΡΟΠΕΝΙΑΣ

Ξ. Λόσεβα, Ε. Θεοδώρου, Π. Λέφα, Ε. Τσεκούρα

Παιδιατρική κλινική, Γενικό Νοσοκομείο «Ασκληπιείο» Βούλας

Εισαγωγή:

Η ακμή είναι ίσως η πιο συχνή νόσος της εφηβικής ηλικίας και οφείλεται στη δυσλειτουργία της τριχοσμηγματογόνου μονάδας. Στις βαριές περιπτώσεις κυστικής ακμής η θεραπεία εκλογής είναι η χορήγηση ρετινοειδών (ισοτρετινοϊνη). Τα αποτελέσματα είναι θεαματικά, ωστόσο οι παρενέργειες είναι αρκετές, με κάποιες από αυτές να είναι δυνητικά απειλητικές για τη ζωή, όπως η καταστολή του μυελού των οστών, με επακόλουθο την λευκοπενία, ουδετεροπενία και θρομβοκυτταροπενία.

Σκοπός:

Η περιγραφή περίπτωσης εφήβου με ακμή υπό αγωγή με ισοτρετινοϊνη, ο οποίος νοσηλεύτηκε στην κλινική μας λόγω βαριάς εμπύρετης ουδετεροπενίας και η ευαισθητοποίηση της παιδιατρικής κοινότητας στην ασφαλή χρήση του φαρμάκου.

Υλικό – Μέθοδος:

Έφηβος 15 ετών, προσκομίστηκε στην κλινική μας με εικόνα εμπυρέτου, έως 39,9C, κοιλιακό άλγος, εμέτων και οσφυαλγίας από 48ωρου. Από την κλινική εξέταση βρέθηκε επηρεασμένη γενική κατάσταση με εμπύρετο, ταχυκαρδία, ερυθρότητα παρισθμίων, επώδυνη τραχηλική διόγκωση, διάχυτο κοιλιακό άλγος, ηπατοσπληνικό, εικόνα ανουρίας, βαριά κυστική ακμή σε θώρακα-ράχη-πρόσωπο (εικόνα 1). Από τον εργαστηριακό έλεγχο βρέθηκε λευκοπενία με ουδετεροπενία, θρομβοκυτοπενία και τριψήφια CRP. Στο 1ο 12ωρο νοσηλείας παρατηρήθηκε ραγδαία επιδείνωση με πτώση της λευκής σειράς, διπλασιαμός της CRP, άνοδος τιμών ουρίας και κρεατινίνης (πίνακας 1) και επιδείνωση του κοιλιακού άλγους και της φαρυγγαλγίας.

Από το ατομικό ιστορικό αναφέρεται χρήση σκευάσματος ισοτρετινοίνης από 10ημέρου, και λήψη ίδιας αγωγής προ 4μήνου, η οποία διεκόπη λόγω παρενεργειών.

Με βάση τα παραπάνω ετέθη η διάγνωση της βαριάς ουδετεροπενίας σε έδαφος αγωγής με ισοτρετινοίνη και αποφασίστηκε η χορήγηση ενδοφλέβιας εμπειρικής αντιβιοτικής αγωγής. Η ανταπόκριση ήταν άμεση, καθώς ο ασθενής παρουσίασε σημαντική βελτίωση (κλινική και εργαστηριακή) εντός 24 ωρών (πίνακας 1). Επίσης παρατηρήθηκε βελτίωση της εικόνας της ακμής.

Συμπεράσματα:

Το σκεύασμα ισοτρετινοίνης, αν και αποτελεσματικό στις περιπτώσεις βαριάς ακμής, πρέπει να χορηγείται με προσοχή, καθώς μιά από τις παρενέργειές του είναι η χαμηλή απαντητική ικανότητα του μυελού. Ως εκ τούτου, σε περιπτώσεις συστηματικών λοιμώξεων θα πρέπει να υπάρχει αυξημένη ευαισθητοποίηση ασθενούς και παιδιάτρου στην άμεση κλινική εκτίμηση και αντιμετώπιση.

E.A. 15 

ΨΥΧΟΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΤΟΥ ΕΦΗΒΟΥ:

Η ΠΡΩΤΗ ΦΟΡΑ ΣΤΟ ΑΓΟΡΙ ΚΑΙ ΣΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ

Λ. Ακαλέστου

Αναπτυξιακή Ψυχολόγος

Ιατρείο Ψυχικής & Σεξουαλικής Υγείας - Δρ. Θάνου Ασκητή, Αθήνα

Εισαγωγή – Σκοπός: Η εφηβική περίοδοςαντιπροσωπεύειένακομβικό σημείο γιατηβιολογική και ψυχολογικήωρίμανσητου ανθρώπου, καθώς σηματοδοτεί το πέρασμα του από την παιδική ηλικία στην ενήλικη ζωή.Αρκετοί επιστήμονες, έχουν ισχυριστεί κατά το παρελθόν, ότι οι πρώιμες σεξουαλικές εμπειρίες αυτής της περιόδουείναι καθοριστικής σημασίας, καθώςδύνανται να επηρεάσουν σεμεγάλο βαθμό τη ψυχοσεξουαλική υγεία και τη συμπεριφορά του εφήβουκατά την ενηλικίωση.Σκοπός της παρούσας εργασίας, είναι πρωτίστως η χαρτογράφηση τωνψυχοσυναισθηματικώνκαι σεξουαλικών αναγκών των εφήβωναγοριών και κοριτσιώνστο συγκεκριμένο αναπτυξιακό στάδιο και εν συνεχείαη ρεαλιστική κατανόηση της ψυχοπαθολογίας που μπορεί να εμφανίσουνοι έφηβοιστη σύγχρονη εποχή, μέσα από την παραδειγματική ανάλυση τεσσάρων (4) κλινικών περιστατικών.

Υλικό / Μέθοδος: Ηπαρούσαεργασίαπεριλαμβάνει και αναλύει συγκριτικάερευνητικά δεδομένα από την Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ ένα μεγάλο μέρος της στηρίζεται στα κλινικά περιστατικά, που έχουν επισκεφτεί το Ινστιτούτο Ψυχικής και Σεξουαλικής Υγείας Δρ. Θάνου Ασκητή τα τελευταία χρόνια.

Αποτελέσματα: Οιάνδρες και οι γυναίκεςστην εφηβείαέχουν την τάση να αποδίδουν ένα ιδιαίτερο συναισθηματικό βάρος στην πρώτη τουςσεξουαλική επαφή. Οι Έλληνες ειδικοί φαίνεται πως αγωνίζονται, προκειμένου να αποκλείσουν την πρώιμη έναρξη των σεξουαλικών επαφών στην εφηβεία, ενώ συγχρόνως μάχονταιμε σκοπό να μετριάσουντοντων ανεπιθύμητων κυήσεων και των ΣεξουαλικώςΜεταδιδόμενωνΝοσημάτωνσε αυτές τις ηλικιακές ομάδες.Το διαδίκτυο και οι φίλοι, φαίνεται πως αποτελούν τη βασικότερη πηγή ενημέρωσηςτων εφήβωνγια το σεξ,την ίδια στιγμή,όπου οι ίδιοι αποδεικνύονται ανίσχυροιμπροστάστην παραπλανητική πορνογραφία καιστονσεξουαλικόεκφοβισμό, που καλλιεργεί η αχαλίνωτηπαγκοσμοιοποιημένηαγορά και το διαδίκτυο.

Συμπεράσματα: Τα αποτελέσματα της παρούσας εργασίας αναμένεται να βελτιώσουν την κατανόηση μας, αναφορικά μετις προκλήσεις,που φέρειηψυχοσεξουαλική ανάπτυξηκατά τη διάρκεια της εφηβικής περιόδου, αλλά και για το πως μπορούμε να αντιταχθούμε σεαυτέςμέσω της πληροφόρησης, της επιμόρφωσης και της σεξουαλικήςδιαπαιδαγώγησηςστο πλαίσιοτης οικογένειας και του σχολείου.