Ελεύθερες Ανακοινώσεις (Ε.Α.16 - Ε.Α.18)

Ε.Α.16

ΔΙΕΡΕΥΝΗΣΗ ΥΠΑΡΞΗΣ ΣΥΣΧΕΤΙΣΗΣ ΜΕΤΑΞΥ ΤΗΣ ΠΡΟΣΗΛΩΣΗΣ ΣΤΗΝ ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΗ ΔΙΑΤΡΟΦΗ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΓΧΟΥΣ ΤΩΝ ΕΞΕΤΑΣΕΩΝ ΣΕ ΜΑΘΗΤΕΣ ΛΥΚΕΙΟΥ

Α. Μυλωνά,Σ.Καραουλάνης, Ι. Τσιούρη Κ. Μπονώτης

Διαιτολόγος- Εκπαιδευτικός ΠΕ18.36,1ο ΕΠΑΛ Ναυπάκτου, 

Επιμελητής Α΄, Ψυχιατρική Κλινική Νοσοκομείου Λάρισας 

Ψυχολόγος, Ψυχιατρική Κλινική Νοσοκομείου Λάρισας 

Επίκουρος Καθηγητής, Ψυχιατρική Κλινική Νοσοκομείου Λάρισας

Εισαγωγή –Σκοπός: Σκοπός της μελέτης ήταν να μελετήσει την προσήλωση στη Μεσογειακή Διατροφή σε σχέση με την απόκριση στο άγχος των εξετάσεων.

Υλικό - Μέθοδος: Στη μελέτη μετείχε τυχαιοποιημένο δείγμα 120 μαθητών των λυκείων της πόλης της Ναυπάκτου. Συμπληρώθηκε ευρύ φάσμα ερωτηματολογίων σε δύο περιόδους: α) ελέγχου (χαλαρή) και β)εξετάσεων (αγχώδης). Η στατιστική επεξεργασία πραγματοποιήθηκε με το SPSS 23.

Αποτελέσματα: Ο μέσος όρος προσήλωσης στην Μεσογειακή Διατροφή ήταν χαμηλός στην φάση ηρεμίας και ακόμη χαμηλότερος στην αγχώδη περίοδο. Όσοι διατρέφονταν σύμφωνα με τα πρότυπα της Μεσογειακής Διατροφής παρουσίασαν αύξηση κατά την αγχώδη περίοδο στην κατανάλωση πατάτας και δημητριακών ολικής άλεσης, στασιμότητα στην κατανάλωση ελαιολάδου, μείωση σε όλα τα άλλα τρόφιμα.

Περισσότερο άγχος και διατροφικές αλλαγές στην Α,Γ τάξη στις οποίες παρατηρήθηκε πτώση στην κατανάλωση οσπρίων, ψαριού και δημητριακών στην περίοδο των εξετάσεων. Οι μαθητές της Α’ τάξης είχαν και μια πτώση στην κατανάλωση πλήρη γαλακτοκομικών, ενώ οι μαθητές της Γ’ τάξης αύξηση στην κατανάλωση πουλερικών, κρέατος και φρούτων.

Στατιστικά σημαντικές διαφορές μεταξύ αγοριών και κοριτσιών σε όλες τις κατηγορίες τροφίμων στην αγχώδη περίοδο, ενώ και στα δύο φύλα στατιστικά σημαντικές διαφορές στις δύο περιόδους στην κατανάλωση φρούτων και χυμών, οσπρίων, και κόκκινου κρέατος. Τα κορίτσια παρουσιάζουν στατιστική διαφορά και στην κατανάλωση λαχανικών και σαλάτας και ψαριού και σούπας ενώ τα αγόρια σε ελαιόλαδο και αλκοολούχα ποτά: p<.05

Το άγχος των εξετάσεων σχετίζεται αρνητικά με την προσήλωση στην Μεσογειακή Διατροφή, την κατανάλωση οσπρίων (p<.05), κόκκινου κρέατος, πουλερικών στην φάση εξετάσεων ενώ παρουσιάζει θετική συσχέτιση με την κατανάλωση ελαιολάδου (p<.01). Σχετίζεται στα κορίτσια με όλες τις κλίμακες διατροφικών διαταραχών και την ενασχόληση με φαγητό-δίαιτες, διατροφή σύμφωνα με τα εξωτερικά ερεθίσματα, ενώ στα αγόρια μόνο με την συναισθηματική διατροφή.

Συμπεράσματα: Επιτακτική η ανάγκη προγραμμάτων διατροφής και διαχείρισης του άγχους εξετάσεων στα σχολεία, ώστε να αυξηθεί η προσήλωση στην Μεσογειακή Διατροφ

Ε.Α.17

«ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗΣ: ΕΦΗΒΗ ΜΕ ΤΡΙΧΟΤΙΛΛΟΜΑΝΙΑ ΚΑΙ  SKIN–PICKINGDISORDER»

Τ. Κόρπα, Ε.Κουβέλου,Μ. Καλογιαννάκη, Μ. Kάτσουνας, Χ. Σκαλούμπακας, Σ. Καραγιάννη

Παιδοψυχιατρική Κλινική, Γενικό Νοσοκομείο Παίδων «Π.&Α. Κυριακού»

Εισαγωγή: Η τριχοτιλλομανία είναι η επαναλαμβανόμενη καταναγκαστική εκρίζωση τριχών από το άτομο. Παρουσιάζει ετήσια επικράτηση στο γενικό πληθυσμό , ενήλικες και εφήβους 1%-2% και είναι συχνότερη στα κορίτσια με αναλογία 10:1. Οι τρίχες μπορεί να εκριζώνονται από οποιοδήποτε μέρος του σώματος. με μεγαλύτερη συχνότητα το τριχωτό της κεφαλής, βλεφαρίδες, φρύδιαιοχή. Η έναρξη της διαταραχής συμπίπτει συνήθως με την αρχή της εφηβείας και παρουσιάζει γενετική προδιάθεση. Η διαταραχή εκδοράς ή skin-pickingdisorder είναι η επαναλαμβανόμενη εκδορά του δέρματος που καταλήγει σε δερματικές βλάβες. Είναι επικρατέστερη στο γυναικείο φύλο και η και τα ποσοστά στο γενικό πληθυσμό είναι 1,4%. Συμπίπτει συνήθως με την έναρξη της ήβης ή την ακολουθεί.

Υλικό-μέθοδος: Κλινική αξιολόγηση και ψυχομετρικά τεστ(CBCL,TRF,YSR, ADHD-RSparent,ADHD-RSteacher, Leyton, K-SADSPLGR,TSCparentTSC-Child, NIMH-TSS, PerceivedStressScaleGR,ERQ_CA, DERS,Sensoryprofile, CGI-sev, SES) και μαθησιακή αξιολόγηση, σε έφηβη 13 χρονών που προσήλθε στα τακτικά εξωτερικά ιατρεία της Παιδοψυχιατρικής κλινικής του Νοσοκομείου Παίδων «Π.&Α.ΚΥΡΙΑΚΟΥ». Αναπτυξιακό ιστορικό και συνέντευξη με τους γονείς. Εργαστηριακός έλεγχος. Ψυχοθεραπευτικές συνεδρίες με έφηβη και γονείς.

Αποτελέσματα: Έφηβη με φυσιολογικό νοητικό δυναμικό και σωματική ανάπτυξη στα πλαίσια της ηλικίας της. Ήπια αισθητηριακά ελλείμματα στην απτική λειτουργία, κοινωνική συστολή ήπια καταθλιπτικά στοιχεία , χωρίς μαθησιακές δυσκολίες, με διάγνωση τριχοτιλλομανίας και δερματιλλομανίας από έτους. Τέθηκε σε φαρμακευτική αγωγή με εσιταλοπράμη αρχικά και αργότερα προστέθηκε και ρισπεριδόνη σε χαμηλή δοσολογία και παράλληλα ξεκίνησε ψυχοθεραπευτικές συνεδρίες γνωσιακού- συμπεριφορικού τύπου (διαλεκτική συμπεριφορική θεραπεία). Η έφηβη συνεχίζει την θεραπευτική αντιμετώπισή της. Οι γονείς της παρακολουθούν συνεδρίες συμβουλευτικής.

Συμπεράσματα: Η τριχοτιλλομανία και η δερματιλλομανία είναι διαταραχές που πολύ συχνά συνυπάρχουν κυρίως στις έφηβες. Η θεραπευτική αντιμετώπιση των διαταραχών αυτών εξαρτάται από την ηλικία εμφάνισης και την ενδεχόμενη συννόσηση. Είναι σημαντική η έγκαιρη έναρξη θεραπείας της καθώς και η εμπλοκή των γονέων στην ψυχοθεραπεία.

Ε.Α.18

ΙΡΙΣΙΝΗ ΣΕ ΝΟΡΜΟΒΑΡΕΙΣ ΕΦΗΒΕΣ ΜΕ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΠΟΛΥΚΥΣΤΗΚΩΝ ΩΟΘΗΚΩΝ: ΑΥΞΗΜΕΝΕΣ ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΘΕΤΙΚΗ ΣΥΣΧΕΤΙΣΗ ΜΕ ΕΓΓΕΝΕΙΣ ΔΕΙΚΤΕΣ ΥΠΕΡΑΝΔΡΟΓΟΝΑΙΜΙΑΣ ΚΑΙ ΙΝΣΟΥΛΙΝΗΣ ΑΝΤΙΣΤΑΣΗΣ 

Ν.Αθανασόπουλος, Α.Μάντζου, Β.Ευθυμίου, Δ. Αποστολάκη, Ε. Δεληγεώρογλου, Φ.Μπακοπούλου

Τμήμα Παιδικής-Εφηβικής Γυναικολογίας και Επανορθωτικής Χειρουργικής, 

Β΄ Μαιευτική-Γυναικολογική Κλινική, Ιατρική Σχολή, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών, «Αρεταίειον» Νοσοκομείο, Αθήνα

Μονάδα Κλινικής και Μεταφραστικής Έρευνας στην Ενδοκρινολογία, Ιατρική Σχολή Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Αθήνα

Ειδικό Κέντρο Εφηβικής Ιατρικής (Ε.Κ.Ε.Ι.) και Έδρα UNESCO Εφηβικής Υγείας και Ιατρικής, Χωρέμειο Ερευνητικό Εργαστήριο, Α' Παιδιατρική Κλινική Ιατρικής Σχολής Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών, Νοσοκομείο Παίδων «Η Αγία Σοφία», Αθήνα 

Εισαγωγή: Η μυοκίνη ιρισίνη εκκρίνεται ως απάντηση στην άσκηση, προάγει τη θερμογένεση και βελτιώνει τον μεταβολισμό της γλυκόζης. Σε υπέρβαρες ή παχύσαρκες ενήλικες γυναίκεςμε Σύνδρομο Πολυκυστικών Ωοθηκών (ΣΠΩ)έχουν βρεθεί αυξημένεςσυγκεντρώσεις ιρισίνης στον ορό.

Σκοπός: Σκοπός της παρούσας μελέτηςήταν να διερευνηθούν τυχόν διαφορές στις συγκεντρώσεις της ιρισίνης στον ορό ανάμεσα σε νορμοβαρείς έφηβες με ΣΠΩ και υγιείς μάρτυρες καθώς και πιθανές συσχετίσεις της ιρισίνης με κλινικές, ορμονικές και υπερηχογραφικές παραμέτρους.

Μέθοδος: Nορμοβαρείς έφηβες ηλικίας 13-21 ετών,που πληρούσαν τα κριτήρια διάγνωσης τουΣΠΩ κατά Rotterdam καθώς και υγιείς έφηβες,που προσήλθαν στο Ειδικό Κέντρο Εφηβικής Ιατρικής και Έδρα UNESCO Εφηβικής Υγείας και Ιατρικής σε διάστημα ενός έτους, ενημερώθηκαν για τη δυνατότητα συμμετοχής τους στη μελέτη. Τα κριτήρια αποκλεισμού από τη μελέτη περιλάμβαναν σοβαρή χρονία νόσο, χρόνια φαρμακευτική αγωγή ή χρήση ορμονικών αντισυλληπτικών. Σε κάθε συμμετέχουσα προσδιορίστηκαν οι ανθρωπομετρικοί δείκτες ύψος, βάρος και δείκτης μάζας σώματος (ΔΜΣ), ο βαθμός δασυτριχισμού με το Ferriman-Gallwey(FG) score, οι συγκεντρώσεις ορού για γλυκόζη και ινσουλίνη νηστείας, FSH, LH, οιστραδιόλη, τεστοστερόνη, ελεύθερη τεστοστερόνη, Δ4-ανδροστενεδιόνη, θειϊκή δεϋδροεπιανδροστερόνη (DHEA-S),17-OHπρογεστερόνη, δεσμευτική σφαιρίνη των φυλετικών ορμονών(SHBG) καθώς και ο δείκτης ελεύθερων ανδρογόνων, Free Androgen Index (FAI). Οι συγκεντρώσεις της ιρισίνης στον ορό προσδιορίστηκαν με ELISA (AdipoGen; assay range 0.001μg/mL-5μg/mL). Ο όγκος των ωοθηκών εκτιμήθηκε υπερηχογραφικά σε κάθε έφηβη.

Αποτελέσματα: Συμμετείχαν συνολικά 40 έφηβες 13,1-21 ετών (διάμεση ηλικία 17 έτη) νορμοβαρείς με ΔΜΣ 17,7-22,5 kg/m2(διάμεσο ΔΜΣ 20,7 kg/m2); 23 με ΣΠΩ και 17 μάρτυρες αντίστοιχης ηλικίας και ΔΜΣ. Οι έφηβες με ΣΠΩ είχανστατιστικώς σημαντικά αυξημένους όγκους ωοθηκών, FGscores, συγκεντρώσεις γλυκόζης, LH, οιστραδιόλης, τεστοστερόνης, ελεύθερης τεστοστερόνης, Δ4-ανδροστενεδιόνης, 17-OH προγεστερόνης και FAI. Οι μέσες (±sd)συγκεντρώσεις της ιρισίνηςστις έφηβες με ΣΠΩ (1,71±1,03µg/mL) ήταν στατιστικώς σημαντικά αυξημένες (P=0,007)σε σχέση με αυτές της ομάδας ελέγχου (1,04±0,35 µg/mL).Οι συγκεντρώσεις της ιρισίνης συσχετίστηκαν σημαντικά (spearman'srhocorrelation) με τις συγκεντρώσες ελεύθερης τεστοστερόνης(rs=0,681, P<0,001), γλυκόζης (rp=0,428, P=0,007), ινσουλίνης (rs=0,369,P=0,021) καθώς με το δείκτη HOMAIR(rs=0,422, P=0,007).

Συμπεράσματα: Οι συγκεντρώσειςιρισίνης παρουσίασαν θετική συσχέτιση με την ελεύθερη τεστοστερόνη που αποτελεί κύριο χαρακτηριστικό του ΣΠΩ ενώ η αύξησή τουςπιθανώς αντικατοπτρίζει τους ρυθμιστικούς μηχανισμούς που ενεργοποιούνται για να αντιμετωπίσουν την εγγενή διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης και την αντίσταση στην ινσουλίνη στο σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών.